Adio Domatio

Μπορεί να μην αγάπησε ποτέ του
Μπορεί και να γελάστηκε στ' αλήθεια
Να νόμιζε γι αγάπη την συνήθεια

Στο άδειο δωμάτιο και στον κρύο αέρα
Να σ' αγαπώ το μόνο που μου μένει
Να 'μαι για σένα η ζωή που περιμένει
Να κλέψει να σου δώσει
Να σε στείλει να σε νιώσει

Αγαπημένα χέρια περιστέρια
Σπατάλη τα ταξίδια μου στ' αστέρια
Αγαπημένα χείλη μου ζεστά
Δεν έχει ο ουρανός άλλη αγκαλιά