Katoptra

Περνάει ένασ αέρασ που κυκλώνει τη ζωή
Την πόλη μασ το σπίτι την αυλή
Είναι καιρόσ να 'ρθούμε πιο κοντά
Τόση απόσταση δε βγάζει πουθενά

Απ τησ καρδιάσ τα φώτα και από τη γη στον ουρανό
Σα μονοπάτι αδιάβατο βάρκα σ' ωκεανό
Πέφτει η βροχή στο δρόμο
Γυρνάσ στην πόρτα το κλειδί
Η πιο ζεστή παρέα η πιο μεγάλη ευχή

Τον κόσμο αυτόν δεν τον γνωρίζεισ πια
Τα δάκρυα που στέγνωσαν τ' ακίνητα χαμόγελα
Τον κόσμο αυτόν δεν τον γνωρίζεισ πια
Έργα στημένα κάτοπτρα ταραγμένα

Περνάει ένασ αέρασ που σαρώνει το κορμί
Άδειεσ σκέψεισ άδεια χέρια οι περαστικοί
Όλοι ψάχνουμε μια λύση ψάχνουν για μια έξοδο
Μαζευτήκαμε χιλιάδεσ στο αδιέξοδο

Απ' τησ καρδιάσ τα φώτα και από τη γη στον ουρανό
Σα μονοπάτι αδιάβατο βάρκα σε ωκεανό
Πέφτει η βροχή στο δρόμο
Γυρνάσ στην πόρτα το κλειδί
Η πιο ζεστή παρέα η πιο μεγάλη ευχή

Τον κόσμο αυτόν δεν τον γνωρίζεισ πια
Τα μάγια του διαλύθηκαν οι μάσκεσ του έχουν πέσει
Τον κόσμο αυτόν δεν τον γνωρίζεισ πια
Έργα στημένα κάτοπτρα ταραγμένα

Απ' τησ καρδιάσ τα φώτα και από τη γη στον ουρανό
Σα μονοπάτι αδιάβατο βάρκα σε ωκεανό
Πέφτει η βροχή στο δρόμο
Γυρνάσ στην πόρτα το κλειδί
Η πιο ζεστή παρέα η πιο μεγάλη ευχή