O Fylakas Ki O Vasilias

Αυτή η πόλη που αγάπησα παλιά
Κι όλο γυρνούσα στ' ανοιχτά παράθυρά τησ
Έγινε βάροσ που αδιάφορα περνά
Σαν μια συνήθεια παιδική σαν ένα λάθοσ

Αυτά τα χρόνια που μετράω με το στανιό
Τα λίγα τα πολλά τ' άγνωστα χρόνια
Με βρίσκουν μόνο να γυρνάω μ' ένα φακό
Σ' έναν καθρέφτη μαγικό μια χούφτα πιόνια

Ένα που αγάπησε πολύ κι άλλο που τυραννιέται
Δυο τρία που ξεστράτισαν κι άγρια παραστράτησαν
Κάποιο που ξόδεψε το φωσ κι έμεινε άδειοσ ο καιρόσ
Λίγα που δυστυχήσανε και τη ζωή γκρεμίσανε

Φύλακα στην καλύβα σου
Κρατάσ το βασιλιά τουσ
Είναι αστείο σοβαρό
Δε το χωράει η καρδιά τουσ

Φύλακα στην καλύβα σου
Κρατάσ τον άνθρωπό τουσ
Λείπει το φωσ λείπει το φωσ
Κι έχασαν τον καιρό τουσ

Φωνάζω μεσ' στη νύχτα
Κι ύστερα σωπαίνω
Σαν τα πουλιά μεσ' στα κλαδιά σου
Το χειμώνα