O Piretos

Είμαι εγώ ο πυρετόσ
Είμαι άντρασ δυνατόσ
Και σε όλουσ σασ γνωστόσ
Σαν πολύ σκληρόσ εχθρόσ

Όταν μ'αντικρίζουν όλοι
Στο κρεβάτι τουσ αφήνω
Κι όποτε μου κάνει κέφι
Τουσ παγώνω ή τουσ ψήνω

Τουσ ζεσταίνω τουσ κρυώνω
Φέρνω ρίγη τουσ ιδρώνω
Μεγαλώνω και μικραίνω
Από δω κι εκεί πηγαίνω

Πότε γίνομαι σαράντα
Και παραμιλάνε πάντα
Πότε είμαι τριαντα εφτά
Και πονάνε τα πλευρά

Και τα βάζω με πολλούσ
Με μεγάλουσ και μικρούσ
Όλοι τουσ με πολεμάνε
Μα ποτέ δε με νικάνε

Μια μου ρίχνουν πορτοκάλια
Και μπανάνεσ και παπάγια
Μια με λούζουνε με τσάγια
Ή με ξόρκια και με μάγια

Τουσ ζεσταίνω τουσ κρυώνω
Φέρνω ρίγη τουσ ιδρώνω
Μεγαλώνω και μικραίνω
Από δω κι εκεί πηγαίνω

Τριάντα εφτά τριάντα οχτώ τριάντα εννιά
Ανεβαίνω κι όλο ανεβαίνω
Τριάντα εφτά τριάντα οχτώ τριάντα εννιά
Πυρετόσ

Και νομίζουν πωσ κερδίζουν
Σαν τα μάγουλα ροδίζουν
Αλλά όμωσ δε γνωρίζουν
Ότι άδικα ελπίζουν

Κι ότι θα με ξαναδούνε
Τουσ χειμώνεσ που θα'ρθούνε
Ναι θα με ξαναδούνε
Τουσ χειμώνεσ που θα'ρθούνε