Sto Tzaki

Έτσι όπωσ το ένα πάνω στ'άλλο ταιριασμένα
Τα ξύλα καίνε στησ φωτιάσ τη ράχη
Από το χέρι που τ'απόθεσ'ένα ένα
Μια κίνηση η στάση του σαν να'χει
Κι όπωσ κοιτάζω αργά τη φλόγα που φυτρώνει
Σαν τον κισσό τουσ κλώνουσ να κυκλώνει
Κάτι στην όψη τησ ζωντάνεψε και μοιάζει
Με βλέμμα αγαπημένο που κοιτάζει

Δέντρα που μ'απλωμένα τα κλαδιά ποθήσαν
Του ήλιου όλο το φωσ μα δεν το κλείσαν
Στο τζάκι τώρα καθώσ είναι στοιβαγμένα
Γυρεύουν πάλι με το φωσ να γίνουν ένα
Στ'αντάμωμα τησ λάμψησ ξαναμμένα
Και λόγια ακόμα που'ναι φυλαγμένα
Μεσ στη στοργή τησ ζέστησ ξεθαρρεύουν
Ξαναμιλούν σ'αυτούσ που τα γυρεύουν