Tis Siopis
Όποιοσ ξεχνάει χάνεται ραγίζει όποιοσ θυμάται
Κι αυτόσ που παραστράτησε στισ ερημιέσ κοιμάται
Στα γιορτινά τα μαγαζιά πολύχρωμεσ βιτρίνεσ
Είπεσ πωσ θα 'ρθεισ να με βρεισ δυο χρόνια κι έξη μήνεσ
Μάθε τη γλώσσα τησ σιωπήσ κι ύστερα έλα να μου πεισ
Πώσ κλίνεται το σ' αγαπώ πώσ βγάζει η έρημοσ καρπό
Πώσ βγάζει η έρημοσ καρπό
Αλλάζουν δρόμοι και μορφέσ οι εποχέσ αλλάζουν
Κι οι από μηχανήσ θεοί αμήχανα κοιτάζουν
Άσ' το παράθυρο ανοιχτό σ' όλεσ τισ καταιγίδεσ
Θα δεισ στο φωσ μιασ αστραπήσ όσα ποτέ δεν είδεσ
Μάθε τη γλώσσα τησ σιωπήσ κι ύστερα έλα να μου πεισ
Πώσ κλίνεται το σ' αγαπώ πώσ βγάζει η έρημοσ καρπό
Πώσ βγάζει η έρημοσ καρπό