Tsigaro Ateleioto
SOKRATIS MALAMAS, GIORGOS ATHANASOPOULOS
Θα περπατήσω μοναχός κι αυτό το βράδυ
Μήπως και βρω της λησμονιάς σου το νερό
Και σε υπόγεια σκοτεινά θα βρω σημάδι
Μ' ένα ποτήρι ως της αυγής τον πανικό
Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου
Μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ' το δρόμο
Ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου
Κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο
Σ' ένα ποτήρι με φυτίλι αναμμένο
Βλέπω τα μάτια σου και κλαίω σιωπηλά
Και το μυαλό μου που είναι πάλι θολωμένο
Στριφογυρνά των τραγουδιών σου τη θηλιά
Τσιγάρο ατέλειωτο βαρύ η μοναξιά μου
Μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ' το δρόμο
Ρίχνει το γέλιο της και κάθεται κοντά μου
Κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει στον ώμο