Scherven van Jou
dat ik toevallig ook die kant opging
toevallig was dat goed
we droegen samen onze koffers toen
naar een verdwijnpunt toe
dagen schaken op de motorkap
mijn dame in de zon
we sprongen over heel de wereld heen
of speelden dat het kon
scherven van jou
in blauw, zilver en rood
scherven van jou
door mijn caleidoscoop
hij had de zinnen van een zuiderling
kwam uit jouw land vandaan
dat jij toevallig ook die kant opging
zo ben je weggegaan
zoals er soms een regel open blijft
zoals het einde begon
zoals het ene boek het andere schrijft
we speelden dat het kon
scherven van jou
in blauw, zilver en rood
scherven van jou
door mijn caleidoscoop