Pos M' Afises Na Zo
Έξω βροχή ένασ αέρασ που ουρλιάζει
Μέσα σιωπή σαν δικαστήσ που με δικάζει
Κι εγώ παρέα μ' ένα δάκρυ ν' απορώ
Γιατί μ' άφησεσ εδώ
Πώσ μ' άφησεσ να ζω χωρίσ εσένα
Δε μπόρεσεσ να δεισ τι ήσουν για μένα
Στη σκέψη πωσ σε έχασα παγώνω
Τα πάντα στη ζωή μου ήσουν μόνο
Μ' ένα σου ρούχο να κρατάω αγκαλιά μου
Η πολυθρόνα που καθόσουν συντροφιά μου
Να ψάχνω λόγουσ και συνέχεια να ρωτώ
Γιατί μ' άφησεσ εδώ
Πώσ μ' άφησεσ να ζω χωρίσ εσένα
Δε μπόρεσεσ να δεισ τι ήσουν για μένα
Στη σκέψη πωσ σε έχασα παγώνω
Τα πάντα στη ζωή μου ήσουν μόνο