Πόσο μικρός ο άνθρωπος
IAKOVOS KAMBANELIS, STAVROS XARCHAKOS
Πόσο μικρόσ είναι ο άνθρωποσ
Κι ο πόνοσ τι μεγάλοσ
Πόσο είναι ο κόσμοσ έρημοσ
Σαν δε σε νιώθει ο άλλοσ
Πόρτα κλειστή με σιδεριά
Διπλά μανταλωμένη
Βρύση χωρίσ σταλιά νερό
Βρύση μαρμαρωμένη
Έλα πάλι και δώσε μου το χέρι
Μια γωνιά να μπω να ζεσταθώ
Στάλα βροχήσ ο άνθρωποσ
Στέρνα γεμάτη ο πόνοσ
Δρόμοσ ο κόσμοσ έρημοσ
Κάθε διαβάτησ μόνοσ
Φύλακεσ με νεκρή ματιά
Παράδεισοσ χαμένοσ
Κήποσ που γίνηκε όνειρο
Κήποσ παραμυθένιοσ