Διαλέγεις τη σιωπή
Βγάλε τη μάσκα κι έλα κοντά μήπωσ και βρω ένα μονοπάτι
Να χω κάτι να μ οδηγεί γιατί η ζωή δε μου κλείσε το μάτι
Αν κάνει πάρτη κάθε μου ελπίδα ψάχνω το λόγο που δεν πήγα
Να βρω μια καταιγίδα να ξεπλύνει οτι είδα
Είδα πολλά κι ούτε τα μισά δεν τα εύχομαι για σένα
Πόσο τον αντέχει αυτή η καρδιά είδα σε 2 χρονιά μαζεμένα
Κι όμωσ χαμογελάω για σένα που δεν ξέρεισ τι περνάω
Με λίγο μελάνι και μια πένα θα χω ενα λόγο να ξεσπάω
Ορθώνω ανάστημα και πάω όπου με πάει το όνειρο μου
Γεμίζω καύσιμα πετάω μακριά απο το ριζικό μου
Οτι ορίζει το μυαλό μου φτιάχνω ένα κώδικα τιμήσ
Κι οτι ανθίζει απ' το καρπό μου θα στο χαρίζω και θα δείσ
Πωσ θα χεισ κάτι ν' αγαπάσ όταν στα μάτια με κοιτάσ
Πωσ θα χεισ ώμο ν' ακουμπάσ όταν στα δύσκολα ξυπνάσ
Όπου κιαν πασ μείνε μαζί μου είναι μια συντροφιά η φωνή μου
Κάνω πηλό τη μουσική μου κι έτσι φτιάχνω τη ζωή μου
Όλα αυτά που λήγουν στη ζωή
Το ξέρεισ πωσ δε θα χεισ πια μαζί
Είναι αυτά που θέλεισ πιο πολύ και θυμάσαι
Εύκολα διαλέγεισ τη σιωπή αφού έτσι σου μάθαν οι καιροί
Να ξεχνάσ τα δύσκολα εσύ να φοβάσαι μην φοβάσαι
Είμαι σε τρένο και κοιτάω το τελευταίο βαγόνι
Άφησα πίσω τουσ καημούσ τώρα η ζωή δε μ αγχώνει
Δεν υπάρχει γυρισμόσ όσο κιαν έψαξα ελπίδα
Ο δρόμοσ ήταν δύσβατοσ με χαλασμένη πυξίδα
Προστασία καμιά πέρασα πάρα πολλά
Είδα ανθρώπουσ να ζητάνε λίγη αγάπη συντροφιά
Είδα και άλλουσ που νόμιζαν πωσ γεννάω λεφτά
Σα τουσ κοιτούσα στα ματιά αυτοί κοιτάζαν χαμηλά
Ξεπεσμόσ όλα φτιαχτά δεν μπορούσα άλλο πια
Εγώ να δίνω αγάπη αυτοί με ζήλια ξανά
Άδεια ποτήρια για λίγουσ φθηνά ποτά σε funk ήχουσ
Προδοσίεσ απο φίλουσ ζωή γεμάτη μύθουσ
Είμαι απο τουσ λίγουσ τουσ παράξενουσ τύπουσ
Δε κρατάω κακία μουσική γεμάτη χτύπουσ
Στησ καρδιάσ μου με στίχουσ απαράμιλλου ήθουσ
Δίνει ζωντάνια ραντίζει τουσ μαραμένουσ σασ κήπουσ
Όλα αυτά που λήγουν στη ζωή
Το ξέρεισ πωσ δε θα χεισ πια μαζί
Είναι αυτά που θέλεισ πιο πολύ και θυμάσαι
Εύκολα διαλέγεισ τη σιωπή αφού έτσι σου μάθαν οι καιροί
Να ξεχνάσ τα δύσκολα εσύ να φοβάσαι μην φοβάσαι
Όλα εκείνα που φοβάσαι στη ψυχή σου να μπουν
Είναι στιγμέσ απο αγάπη που υπάρχουν και ζουν
Μεσ στη καρδιά σου μια ζωή χωρίσ ποτέ τουσ να βγουν
Μια αίσθηση γλυκιά που ακόμα κάποιοι αναζητούν
Σαν τη σπασμένη βελόνα δίσκοσ γυρνάει ακόμα
Λέξεισ απο τα παλιά να μπαίνουν μέσα στο στόμα
Σου δίνουν χρώμα σε όσα εσύ δε θυμάσαι
Βλέπω έχεισ κάτι να πεισ μη το αρνηθείσ
Όλα αυτά που λήγουν στη ζωή
Το ξέρεισ πωσ δε θα χεισ πια μαζί
Είναι αυτά που θέλεισ πιο πολύ και θυμάσαι
Εύκολα διαλέγεισ τη σιωπή αφού έτσι σου μάθαν οι καιροί
Να ξεχνάσ τα δύσκολα εσύ να φοβάσαι μην φοβάσαι