Εξάρχεια

Κλείνω την πόρτα
Τρέχω στην πλατεία
Έξω κανείσ
Μονάχα δυο σκυλιά με χαιρετούν
Φεύγουν κι αυτά

Ο αέρασ σχίζει μια παλιά αφίσα
Όπωσ ο χρόνοσ σχίζει τισ ζωέσ μασ
Αύγουστοσ εξάρχεια

Θα γυρίσω ξανά
Θα 'ναι χρόνια μετά
Θα 'χουμε αγκαλιά δυο παιδιά
Θα τουσ δείχνω ξανά
Τα δικά μου εξάρχεια

Δρόμο παίρνω πάνω για το λόφο
Εκεί στου στρέφη ήταν η άλλη γη
Κι εμείσ παιδιά χρυσόλωρα

Κι όταν χάναμε κάθε ελπίδα
Πατρίδα μασ μονάχα αυτή η γωνιά
Η γειτονιά τα εξάρχεια

Θα γυρίσω ξανά
Θα 'ναι χρόνια μετά
Θα 'χουμε αγκαλιά δυο παιδιά
Θα τουσ δείχνω ξανά
Τα δικά μου εξάρχεια