Μικρέ Μου Δυναμίτη

To φυτίλι σου αναμένο σ'ένα κόσμο βαλτωμένο
Το τοπίο ήταν σύνηθεσ το'κανεσ παραμυθένιο
Τα λαμπιόνια αναβόσβηναν και σειώτανε η γη
Καταπάνω μου ερχόσουν δυναμίτη μου εσύ

Ήταν πρωί και έψαχνα καφέ να πάρω
Ήρθεσ και μου'πεσ να σου στρίψω ένα τσιγάρο
Στα δύο κόπηκα έφυγε η μαγκιά μου
Σιγοψυθίρισα "πω πω βρε παναγιά μου"

Είπα για λίγο να σου πιάσω την κουβέντα
Μα σκέφτηκα ότι έχω και μια γυναίκα
Γιατί αν ενεδινεσ μικρέ μου δυναμίτη
Θα μ'έδειχνε πάλι η κυρά απο το σπίτι

Δυναμίτη δυναμίτη κάνε με και πάλι αλήτη
Βγάλε με από τα ίδια κάν' τα όλα αποκαϊδια

To φυτίλι σου αναμένο σ'ένα κόσμο βαλτωμένο
Καθώσ στρίβω το τσιγάρο νιώθω πωσ αργοπεθαίνω
Κοπανάει η καρδιά μου μ'έπιασαν και αρρυθμίεσ
Σου το έδωσα μου γέλασεσ και με ταχυπαλμίεσ

Με φίλησεσ και χάθηκεσ μέσα στον κόσμο
Η πλάση μύρισε βασιλικό και δυόσμο
Οι κήποι φόρεσαν τα άνθη τα φυτά τουσ
Κι λίμνεσ στόλισαν μ'όλα τα νούφαρά τουσ

Είπα για λίγο να σου πιάσω την κουβέντα
Μα σκέφτηκα ότι έχω και μια γυναίκα
Γιατί αν ενεδινεσ μικρέ μου δυναμίτη
Θα μ'έδειχνε πάλι η κυρά απο το σπίτι

Δυναμίτη δυναμίτη κάνε με και πάλι αλήτη
Βγάλε με από τα ίδια κάν' τα όλα αποκαϊδια

Να μ'έπαιρνεσ για λίγο εκεί που πασ κι εσύ
Να έπινα ρετσίνα αντι καλό κρασί
Σ'ένα παγκάκι ίσωσ είσαι μια ακρογυαλιά
Ν'αράζαμε στην άμμο με τ'αστρα συντοφιά

Δυναμίτη δυναμίτη κάνε με και πάλι αλήτη
Βγάλε με από τα ίδια κάν' τα όλα αποκαϊδια