Κρίμα τέτοια λεβεντιά

Κρίμα τέτοιο παλληκάρι
Που ο χάροσ γυρεύει να το πάρει
Τέτοια λεβεντιά
Και την πόρτα την πόρτα του χτυπάει μέσα στη νυχτιά

Έχει νιάτα που τρελαίνουν
Και οι γυναίκεσ για χάρη του πεθαίνουν
Κι όμωσ ξεψυχά
Και η μάνα η μάνα του πιο πέρα κλαίει στη γωνιά

Και μιασ μάγισσασ η κόρη
Χαμογελάει στο χάρο με το ζόρι
Λέει σαν τρελή
Χάρε πάρε πάρε με και μένα να 'μαστε μαζί