Έρημος μες στην ξενητιά

Έρημοσ μεσ στην ξενιτιά αχ
Κι άρρωστοσ πολύ βαριά
Ούτε ένασ φίλοσ ούτε συγγενήσ αχ
Γλυκιά μανούλα πού ‘σαι να με δεισ

Κι εσύ αγάπη μου είσαι μακριά μου
Βρύση παν τα αχ δάκρυά μου
Νιώθω σώνετ' η πνοή μου
Τρεμοσβήνει αχ η ζωή μου

Δεν βρίσκω ο δόλιοσ γιατρειά αχ
Νιάτα μου σασ χάνω πια
Χάνω τα νιάτα μου πριν τα χαρώ αχ
Γλυκιά μου αγάπη που είσαι να σε ειδώ

Στην άγια λαύρα έχω κάνει τάμα
Παναγιά μου αχ καν' το θάμα
Κάνε το θάμα σου να ζήσω
Στην καλή μου αχ να γυρίσω