Η κατάρα της μάνας

Η μάνα που με γέννησε
Κατάρα μου ‘χει δώσει
Στάχτη και σκόνη γίνεται
Στα χέρια μου ό,τι πιάνω
Με την κατάρα που με παιδεύει
Τι προκοπή να κάνω

Η μάνα μου η μάνα μου
Κατάρα μου ‘χει δώσει
Ποιοσ άνθρωποσ και ποιοσ θεόσ
Μπορεί να με γλιτώσει

Το ξέρω πωσ δεν ήθελεσ
Αυτήν που ‘χα αγαπήσει
Κι είν' αδικία μάνα μου
Αυτό που λεσ να κάνω
Χωρίσ αιτία να την χωρίσω
Καλύτερα ασ πεθάνω

Η μάνα μου η μάνα μου
Κατάρα μου ‘χει δώσει
Ποιοσ άνθρωποσ και ποιοσ θεόσ
Μπορεί να με γλιτώσει