Oi Dy' Pa Stelio Ezisam'

Οι δυ' πα στέλιο έζησαμ' τη πόλεμου τη μπόραν
Εντάμαν για να τραγωδούμ ατώρα έρθεν η ώρα

Ερκέντεν χρύσανθε έφυγα εγώ ασ σα μαγαζία
Και εν ο κόσμον εφουκρούτονε 'σ σα δίσκουσ τη λαλία μ'

Στέλιο τ'εσόν η λαλίαν 'σ σον κόσμον έτον θάμαν
Για τη ράτσα τ'εμέτερον θα τραγωδούμ' εντάμαν

Σεράντα χρόνια τραγωδείσ 'σ ση ράτσασ το αλώνι
Θάμαν αν εν η λαλία μ' εσύ είσαι τ' αηδόνι.

Ετραγώδεσεσ για τη σεβντάν τέρτια χαρά και πόνια
Άμον την λάλια σ' 'κί θα βγουν σε 500 χρόνεα

Αμόν τ'εσόν πα χρύσανθε 'κί θα ακούνε λαλία
Ούλα 'σ σ'αοίκα γεννίουν 'σ σα 1000 χρόνεα μία