Σχίζονται κάμποι και βουνά

Σχίζονται κάμποι και βουνά
Βουίζουν τα λαγκάδια
Μια μάνα που βαθιά πονά
Το μοιρολόι αρχινά
Τισ νύχτεσ και τα βράδια

Σχίζονται κάμποι και βουνά
Μια μάνα κλαίει και πονά

Μέσα στα δάση τριγυρνά
Το χάρο ν' ανταμώσει
Τησ έχει πάρει το παιδί
Κι η δόλια τον παρακαλεί
Να τησ το ξαναδώσει

Σχίζονται κάμποι και βουνά
Μια μάνα κλαίει και πονά

Μην κλαισ μανούλα μη ζητάσ
Από το χάρο χάρη
Γιατί έχει άπονη ψυχή
Έτσι θα 'ρθει μια χαραυγή
Και σένα να σε πάρει

Σχίζονται κάμποι και βουνά
Μια μάνα κλαίει και πονά