Οι μετανάστες
Οι μετανάστεσ φεύγουνε σαν τα πουλιά
Και τησ αγάπησ μένει άδεια η φωλιά
Φεύγουν μακριά φεύγουν μακριά
Κι έχουν πυξίδα την ελπίδα στην καρδιά
Αχ ξενιτιά αχ ξενιτιά
Εσύ μασ παίρνεισ τα καλύτερα παιδιά
Πάνε σε μέρη και σε χώρεσ μακρινέσ
Και ραγισμένεσ κλαίνε χίλιεσ δυο καρδιέσ
Φεύγουν μακριά φεύγουν μακριά
Και τησ μανούλασ μένει άδεια η αγκαλιά
Αχ ξενιτιά αχ ξενιτιά
Εσύ μασ παίρνεισ τα καλύτερα παιδιά
Και μια κοπέλα που πονάει στον χωρισμό
Με αγωνία καρτερεί τον γυρισμό
Να ξαναρθεί να ξαναρθεί
Ο μετανάστησ που 'χει χρόνια να τον δει
Αχ ξενιτιά αχ ξενιτιά
Εσύ μασ παίρνεισ τα καλύτερα παιδιά