Της ζωής τα συντρίμια

Απ' τον κόσμο καμένοσ
Και βαριά πληγωμένοσ
Μαύρο δρόμο θα πάρω
Και όπου με βγάλει η άκρη
Την ευχή σου μονάχα
Να μου δώσεισ μανούλα
Κι αν με φάνε τα ξένα
Δε θέλω να κλάψεισ για μένα

Εγώ σε τούτη τη ζωή
Είμαι βασανισμένοσ
Είμαι στο κύμα ναυαγόσ
Και στη στεριά χαμένοσ

Απ' τησ μοίρασ τη λύσσα
Δεν μπορώ να γλιτώσω
Μου' χει δέσει τα χέρια
Η τύχη με μαύρη αλυσίδα
Μα θα φύγω μανούλα
Κι ότι θέλει ασ γίνει
Κι αν στερέψει η ζωή μου
Γαλήνη θα βρει το κορμί μου

Εγώ σε τούτη τη ζωή
Είμαι βασανισμένοσ
Είμαι στο κύμα ναυαγόσ
Και στη στεριά χαμένοσ

Τησ ζωήσ τα συντρίμμια
Δε φοβούνται λαχτάρεσ
Μ' έχουν μάθει ν' αντέχω
Μανούλα στουσ πόνουσ με πάθοσ
Μα για πάντα θα φύγω
Και ξανά δε γυρίζω
Κι αν με φάνε τα ξένα
Δε θέλω να κλάψεισ για μένα

Εγώ σε τούτη τη ζωή
Είμαι βασανισμένοσ
Είμαι στο κύμα ναυαγόσ
Και στη στεριά χαμένοσ