Όλα τα σπίτια του ντουνιά

Όλα τα σπίτια του ντουνιά
Είναι χαροκαμένα
Από του χάρου τη φωτιά
Και μαυροφορεμένα

Σ' όλουσ αφήσαν μια πληγή
Αυτά τα μαύρα χρόνια
Μα ο δικόσ μου ο καημόσ
Θε' ν' απομείνει αιώνια

Δε μου ‘χει μείνει τίποτα
Στον κόσμο πια δικό μου
Και θα ‘μαι απαρηγόρητοσ
Μέχρι τον θάνατό μου