กฎแห่งช้ำ
โลกใบนี้
มีคำว่ากฎตามธรรมชาติ
บ้านเมืองมีกฎหมายในโรงเรียนในวัด
มีข้อบัญญัติให้ต้องปฏิบัติตาม
การฮักไผสักคน
คงบ่มีปัญหาหากว่าฮักยังหวานฉ่ำ
แต่หากมื้อใด๋ต้องกลายเป็นผู้ชอกช้ำ
ใจถูกกระทำจำเป็นต้องยอมรับ
กฎให้ได้
กฎของน้ำ
คือต้องไหลลงสู่ที่ต่ำ
กฎของคนชอกช้ำ
คือต้องทำใจให้ไหว
กฎของน้ำตามีอยู่ว่า
มันมีหน้าที่ต้องไหล
กฎของคนอกหักจากอ้าย
คือต้องอยู่ให้ไหว
เมื่อหัวใจต้องเจ็บ
ฮ้า ฮ้า ฮา ฮ้า ฮ้า โฮ
นับต่อตั้งแต่นี้คงมีแต่น้ำตา
ถึงแม้ช่วงเวลาที่เหลือบ่มีอ้าย
แต่มีเศษใจที่น้องต้องเก็บ
จำเป็นต้องเรียนรู้การอยู่ผู้เดียว
ถึงแม้วันนี้น้องต้องเหงาต้องเจ็บ
แต่ใจน้องต้องยอมรับกฎของความช้ำ
กฎของน้ำ
คือต้องไหลลงสู่ที่ต่ำ
กฎของคนชอกช้ำ
คือต้องทำใจให้ไหว
กฎของน้ำตามีอยู่ว่า
มันมีหน้าที่ต้องไหล
กฎของคนอกหักจากอ้าย
คือต้องอยู่ให้ไหว
กฎของน้ำ
คือต้องไหลลงสู่ที่ต่ำ
กฎของคนชอกช้ำ
คือต้องทำใจให้ไหว
กฎของน้ำตามีอยู่ว่า
มันมีหน้าที่ต้องไหล
กฎของคนอกหักจากอ้าย
คือต้องอยู่ให้ไหว
เมื่อหัวใจต้องเจ็บ
กฎของคนอกหักจากอ้าย
คือต้องอยู่ให้ไหว โอ๊ย
เมื่อหัวใจต้องเจ็บ