รอพี่ที่นครพนม
SALA KUNNAWUTHTI, SONGPHON SOMPRASONG
สายลมพัดส่าเมื่อคราหน้าหนาว
คิดถึงเด้ คิดถึงคราว
เมื่อก่อนสองเฮาเคียงคู่สุขสม
นัดมาพบกัน
เที่ยวงานพระธาตุพนม
จุดธูปขอพรกลางลม
ฮักอย่าล่มยามอ้ายห่างไกล
หัวใจดวงเก่าเฝ้าคอยนับวัน
ริมฝั่งโขงคืนมีพระจันทร์
แสงนวลนวล เฮาสองเคียงใกล้
อ้ายเคยควงแขน
เป่าคลอหยอกล้อเดือนหงาย
นานแล้วทิ้งบ้านเฮาไป
เป็นจั่งได๋หายตามสายลม
งานธาตุพนมหนาวลมน้องขมขื่นใจ
ผู้คนหลั่งไหลกราบไหว้ขอพรพนม
บ่มีเงาอ้ายคืนมาเหมือนดังคารม
เจ็บเหงาในใจเหลือข่ม
วอนธาตุพนมอุ้มสมฮักส่ง
สายลมโบยโบกนั่งโศกเศร้าแสน
คิดถึงเด้ คิดถึงแฟน
ผู้เคยเป่าแคนเลาะแดนฝั่งโขง
วอนสายลมสั่ง
น้องยังเฝ้าคอยซื่อตรง
แม้นอ้ายได้ดีสูงส่ง
อย่าลืมฝั่งโขงนครพนม
สายลมโบยโบกนั่งโศกเศร้าแสน
คิดถึงเด้ คิดถึงแฟน
ผู้เคยเป่าแคนเลาะแดนฝั่งโขง
วอนสายลมสั่ง
น้องยังเฝ้าคอยซื่อตรง
แม้นอ้ายได้ดีสูงส่ง
อย่าลืมฝั่งโขงนครพนม