Simoun

Ψέλνει στη σιμωνόπετρα
Κι ακούγεται στον άδη
Μα οι τρομαγμένοι κάνουνε
Πωσ τάχα δεν ακούν

Κλέβει το χνούδι απ' τα παιδιά
Τα μονοπάτια σβήνει
Βαφτίζεται στην έρημο
Και γίνεται σιμούν

Στέλνει καράβια στο γκρεμό
Τον ίσκιο ξεθωριάζει
Κάνει κι εμένα φρύγανο
Μα εμένα δε με νοιάζει

Με το 'να χέρι στη χαρά
Και τ' άλλο στην ομίχλη
Δεμένο με γλεντήσανε
Τα λαίμαργα πουλιά

Γυρεύω την πανσέληνο
Να πέσει στο πηγάδι
Να κοιταχτώ να θυμηθώ
Πωσ ήμουνα παλιά

Να θυμηθώ να ξεχαστώ
Να γίνω ερυθρελάτη
Οι ρίζεσ μου στον ουρανό
Τα φύλλα στο κρεβάτι

Να βρω κι εσάσ αδέρφια μου
Που 'χετε ξεθυμάνει
Το φόβο και την ομορφιά
Να βάλουμε μαζί

Να πλύνουμε με το κρασί
Τα νυσταγμένα μάτια
Κι ύστερα να σαλπάρουμε
Στη θάλασσα πεζοί

Και τα παρτάλια οι σκέψεισ μασ
Πειρατική σημαία
Όλα στραβά γινήκανε
Και όλα είν' ωραία