I Efta Nani Sto S/S Cyrenia

Εφτά σε παίρνει αριστερά μην το ζορίζεισ
Μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη
Θυμίζεισ κάμαρεσ κλειστέσ στεριά μυρίζεισ
Ο πιο μικρόσ αχολογάει μ' ένα καλάμι

Γυαλίζει ο σημ τησ μηχανήσ τα δυο ποδάρια
Ο ρεκ λαδώνει στην ανάγκη το τιμόνι
Μ' ένα φτερό ξορκίζει ο γκόμπυ τη μαλάρια
Κι ο στραβοκάνησ ο χαράμ πίτεσ ζυμώνει

Απ' το ποδόσταμο πηδάνε ωσ τη γαλέτα
Μπορώ ποτέ να σου χαλάσω το χατήρι
Κόρη ξανθή και γαλανή που όλο εμελέτα
Ποιοσ ρήγα γιόσ θε να την πιεί σ' ένα ποτήρι

Ραμάν αλλήθωρε τρελέ που λύνεισ μάγια
Κατάφερε το σταυρωτό του νότου αστέρι
Σωρόσ να πέσει να σκορπίσει στα σπιράγια
Και πεσ του κάτω από ένα δέντρο να με φέρει

Ο τοτ του λείπει το ένα χέρι μα όλο γνέθει
Τούτο το απίθανο σινάφι να βρακώσει
Εσθήρ ποια βιβλική σκορπάσ περνώντασ μέθη
Κωνσταντίνα δε μιλάσ γιατί τρεκλίζουμε οι διακόσιοι

Κουφόσ ο σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει
Μ' ένα ξυστρι καθάρισέ με απ' τη μοράβια
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει
Γιέ μου πού πασ μάνα θα πάω στα καράβια

Κι έτσι μαζί με τουσ εφτά κατηφοράμε
Με τη βροχή με τον καιρό που μασ ορίζει
Τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσα θυμάμαι
Ο πιο στερνόσ μ'έναν αυλό με νανουρίζει