Sto Perasma Tou Xronou

Στο πέρασμα του χρόνου
Στην έκταση του πόνου
Συνήθισα να ζω με αναμνήσεισ
Εσύ να μην υπάρχεισ
Και ούτε τύψεισ θα'χεισ
Που πάλι την καρδιά μου θα ραγίσεισ

Φτηνή δικαιολογία η ίδια ιστορία
Βαρέθηκα τισ ψεύτικεσ αγάπεσ
Εγώ να ζω για σένα να πνίγομαι στο ψέμα
Κι εσύ να μου χαρίζεισ αυταπάτεσ αγάπη μου

Αχ και να'σουνα αγάπη μου εδώ
Μεσ'την αγκαλιά σου πάλι να χαθώ
Μοναξιά μου σε μισώ ασ ερχόσουν να σε δω
Χώρια σου εγώ δε ζω αγάπη μου

Στα όνειρα που έχω τη νύχτα δεν αντέχω
Γιατί όλο σε παίρνει μακριά μου
Αν ήσουνα μαζί μου αν ήσουνα δική μου
Θα άλλαζεσ για πάντα τη ζωή μου αγάπη μου