Κυρά Φροσύνη

Το μάθατε τι γίνηκε στα γιάννενα στη λίμνη
Που πνίξανε τισ δεκαεφτά μαζί με την κυρά

Η κυρά φροσύνη του αλή πασά
Τα μαλλιά τησ λύνει κάθε που φυσά
Κι απ' τησ λίμνησ βγαίνει τ' αφανέρωτα
Λέει στην οικουμένη για τον έρωτα

Και ξυπνάνε πόθοι στα κορμιά πνιγμένοι
Γεια σου παινεμένη γεια σου αρχόντισσα
Και ξυπνάνε πόθοι στα κορμιά πνιγμένοι
Γεια σου παινεμένη δε σε πρόφτασα

Ο έρωτασ κι ο άνθρωποσ θεριά είναι δε σαστίζουν
Καλέ κυρά
Στο τέλοσ κάποιοσ χάνεται
Βαθιά νερά

Με τα μάτια το ‘πα τ' ομολόγησα
Σε χαρέσ δικέσ μασ υπολόγισα
Έρωτά μου όχι δε φιλιώνουνε
Κυνηγιούνται οι στόχοι και ματώνουνε

Και ξυπνάνε πόθοι στα κορμιά πνιγμένοι
Γεια σου παινεμένη γεια σου αρχόντισσα
Και ξυπνάνε πόθοι στα κορμιά πνιγμένοι
Γεια σου παινεμένη δε σε πρόφτασα

Δε σου το ‘πα φωσ μου κρυφ' το δαχτυλίδι
Ειν' η ζήλεια φίδι δε σε πρόφτασα
Δε σου το ‘πα φωσ μου να μασ δουν δεν κάνει
Λιαχτουρί φουστάνι δε σε χόρτασα