Ο άσωτος

Του ασώτου τον γυρισμό
Θέλω να ιστορήσω
Κι όπωσ τον είδα να τον δω
Και να τον τραγουδήσω

Με την ερμιά μεσ στην καρδιά
Και το φαρμάκι ζούσε
Κι αν έχει δίκιο ή άδικο
Τον ουρανό ρωτούσε

Πήρα λαούτα και βιολιά
Και παν και τον γυρεύεουν
Κι ολοδρομίσ ομολογούν
Και πίνουν και χορεύουν

Γύρισε πίσω ακριβογιέ
Γύρνα συχώρεσέ μασ
Το δίκιο που χαλάσαμε
Γύρνα και μοίρασέ μασ

Έχει ανοστεύσει το ψωμί
Και το νερό στη βρύση
Έχει τρεισ χρόνουσ ο καλόσ
Ύπνοσ να με κοιμήσει

Ο λόγοσ πάει στην ερημιά
Κι η ερημιά ματώνει
Κλαίει για ένα προσκέφαλο
Και κάτασπρο σεντόνι

Έλα ακριβέ άσωτε γιε
Έλα δασκάλεψέ μασ
Σκύψε να μασ ιδείσ καλά
Και γλυκομίλησέ μασ

Ωχ τι χορόσ ωχ τι καημόσ
Ωσ τι χαρά του κόσμου
Ωχ τι ομορφιά παλικαριού
Και μυρωδιά του δυόσμου

Άσωτοσ γιοσ κι ο λογισμόσ
Άσωτοσ κι ακριβόσ μασ
Σαν ήλιοσ σαν αυγερινόσ
Σαν φωσ των ομματιών μασ