Ιστορία γυναικών

Τα χρόνια που εξαγόρασα για πάντα
Η φαντασία μου τα λέει παιδικά
Και τώρα μόνη στην παλιά μασ τη βεράντα
Το νήμα πλέκω τησ ζωήσ μου οριακά

Τα χρόνια που περάσανε και ‘φύγαν
Για μένα ήτανε αιώνιο καλοκαίρι
Μα τώρα τα λουλούδια μου ξεφύγαν
Και σ' ένα μου χαμόγελο στήνω καρτέρι

Ένα φιλί στοργή και μια αγκαλιά
Για να με σφίξει δυνατά ζητάω
Και εγώ γι' αυτόν σε ροζ καθρέφτη θα βαφτώ
Θα βάλω τ' άσπρο μου μαντό
Μ' άσπρη κορδέλα στα μαλλιά θα ονειρευτώ

Τα χρόνια που περάσανε για πάντα
Λυγμό αφήσαν στησ ψυχήσ μου τισ γωνιέσ
Κι απ' το εξήντα ένα άρωμα λεβάντα
Που με τυλίγει σε μια πρόβα από το χτεσ

Τα χρόνια που ανέπνεεσ θυμάμαι
Σαν μαξιλάρι που στο στήθοσ μου ακουμπούσεσ
Στα βήματα που πάταγεσ κοιμάμαι
Εκεί που κάποτε ζωή παραληρούσεσ

Ένα φιλί στοργή και μια αγκαλιά
Για να με σφίξει δυνατά ζητάω
Και εγώ γι' αυτόν σε ροζ καθρέφτη θα βαφτώ
Θα βάλω τ' άσπρο μου μαντό
Μ' άσπρη κορδέλα στα μαλλιά θα ονειρευτώ

Τα χρόνια που περάσανε για πάντα
Λυγμό αφήσαν στησ ψυχήσ μου τισ γωνιέσ
Κι απ' το εξήντα ένα άρωμα λεβάντα
Που με τυλίγει σε μια πρόβα από το χτεσ

Τα χρόνια που ανέπνεεσ θυμάμαι
Σαν μαξιλάρι που στο στήθοσ μου ακουμπούσεσ
Στα βήματα που πάταγεσ κοιμάμαι
Εκεί που κάποτε ζωή παραληρούσεσ