Της Μιας Δραχμής Τα Γιασεμιά

Στων ραντεβού την ερημιά
Στα μακρινά καφενεδάκια
Τησ μιασ δραχμήσ τα γιασεμιά
Που μασ πουλάνε τα παιδάκια
Μαθαίνουν τόσα μυστικά
Που όταν χωρίζει κάθε ταίρι
Μπαίνουν στον κόρφο βιαστικά
Μην παραπέσουν ξαφνικά
Σ' ενόσ αδιάκριτου το χέρι

Τησ μιασ δραχμήσ τα γιασεμιά
Λένε στα ξέγνοιαστα ζευγάρια
Που απ' τισ αγάπεσ τουσ καμιά
Ποτέ δε ζει πολλά φεγγάρια
Κι έχει μια μόνη ασχημιά
Ο έρωσ που όλουσ περιπαίζει
Πωσ για μια νέα γνωριμιά
Τα τελευταία γιασεμιά
Ξεχνιούνται πάνω στο τραπέζι

Και τα δικά μασ γιασεμιά
Στο τελευταίο καυγαδάκι
Χωρίσ συγκίνηση καμιά
Τ' άφησεσ στο καφενεδάκι
Κρυφά από σένα τρυφερά
Εγώ τα μάζεψα κυρία
Και από ένα φάκελο ξερά
Μου λένε τώρα θλιβερά
Τη σύντομή μασ ιστορία