Οι φαντάροι

Πάλι χαράματα ξαπλώνω στο κρεβάτι
Όμωσ το ξέρω ότι δεν θα κλείσω μάτι
Γιατί θα έρθεισ δίχωσ να σου το ζητήσω
Πάλι στην σκέψη μου και δεν θα ηρεμήσω

Θα σηκωθώ
Και θα σταθώ δίπλα στην πόρτα
Θα κλαίω μόνοσ
Και σβηστά θα ‘χω τα φώτα

Κι όπωσ περνούν τισ άδειεσ νύκτεσ οι φαντάροι
Σε μια σκοπιά με συντροφιά τουσ το φεγγάρι
Έτσι κι εγώ σε μια ζωή χωρίσ εικόνεσ
Να με κυκλώνουν μεσ τον αύγουστο χειμώνεσ

Τόσα κομμάτια πεσ μου πώσ να τα μαζέψω
Και την δική σου απουσία να αντέξω
Στον εαυτό μου πάλι ψέματα θα πω
Για να τον πείσω ότι πια δεν σ' αγαπώ

Θα σηκωθώ
Και θα σταθώ δίπλα στην πόρτα
Θα κλαίω μόνοσ
Και σβηστά θα ‘χω τα φώτα

Κι όπωσ περνούν τισ άδειεσ νύκτεσ οι φαντάροι
Σε μια σκοπιά με συντροφιά τουσ το φεγγάρι
Έτσι κι εγώ σε μια ζωή χωρίσ εικόνεσ
Να με κυκλώνουν μεσ τον αύγουστο χειμώνεσ