Haramata

Χαράματα
Στουσ δρόμουσ τριγυρίζεισ
Χαράζεισ και το δέρμα που φοράσ
Μόνη φωτιά η φλόγα που καπνίζεισ
Για τη χαμένη ιθάκη σου ρωτάσ
Ανόητοσ σου μοιάζει ο καθρέφτησ
Για έρωτεσ ανόητουσ πονάσ
Δύο φορέσ απ'τη ζωή θα πέφτεισ
Και δυο απ'την αρχή θα ξεκινάσ

Ξυπνά την ιστορία η σαλονίκη
Κοιμίζει η αθήνα το σφυγμό
Κι εγώ που σ'έχω χρόνια δεκανίκι
Στο στήθοσ σου κοπάζω τον καημό
Ο έρωτασ φωτιά νερό και χώμα
Αλάτι στην πληγή το παρελθόν
Κι αυτό το αίμα που αχνίζει ακόμα
Σαράκι στα θεμέλια των αστών

Πατρίδα από σκουριά κι από διαμάντι
Σεργιάνι από μαστίχα και ελιά
Σκοπιά στον εφιάλτη αυτού του μάρτη
Που κόλλαγε ελπίδα από παλιά
Γεννάει η μακεδονία ιστορία
Πουλιέται σε υπαίθριεσ λαϊκέσ
Και όλα όσα γράφουν τα βιβλία-
Παζάρι σε φασιστικέσ κραυγέσ
Πάει καιρόσ που αρρώστησεσ καρδιά μου
Κι ακόμα μια σε ρίξαν στον γκρεμό
Μα εμένα είναι στεγνά τα δάκρυά μου
Είμαι ποτάμι δίχωσ γυρισμό