Protomagia

Αχ πουλάκια μην το πείτε
Έρμαιο είναι η ψυχή
Κι η τύψη προσποιείται
Στην πέτρα ανθίζει το κλαρί
Να ξεμυτάει η αλήθεια
Από καημού χωματερή
Σαν πρόσωπο χωρίσ ψιμύθια

Τα ήπια με τ'αγόρια
Που στραγγίξαν του τρελού την παρηγόρια
Του μάη πρώτη μέρα
Κι άρπαξέ με πάλι αέρα να φιλιώνω στο χαμό
Να πίνω με τ'αγόρια που στεφάνι φόρεσαν
Την κατηγόρια
Ανάθεμα την ώρα
Που με παίρνεισ κατηφόρα και μισώ τον λυτρωμό

Αχ χαμομορφιέσ μην κλαίτε
Άγουρη τρώγεται η ζωή
Κι ο ουρανόσ ξεχνιέται
Δίνει το μέλλον δανεικά
Μα ποιοσ τα ξεχρεώνει
Αν δεν ξοδεύεισ φονικά
Σε βλέπει ο καιρόσ για πιόνι

Τα ήπια με τ'αγόρια
Που στραγγίξαν του τρελού την παρηγόρια
Του μάη πρώτη μέρα
Κι άρπαξέ με πάλι αέρα να φιλιώνω στο χαμό
Να πίνω με τ'αγόρια που στεφάνι φόρεσαν
Την κατηγόρια
Ανάθεμα την ώρα
Που με παίρνεισ κατηφόρα και μισώ τον λυτρωμό