Κακή Φωτιά

Εγώ είμ' εδώ ανυπόταχτοσ και παραστρατισμένοσ
Εγώ δαγκώνω με θυμό τησ φτώχειασ το ψωμί
Νόθοσ τησ τέχνησ είμ' εγώ και τησ ιδέασ διωγμένοσ
Από μιαν έγνοια ο νουσ θολόσ δαρμένο το κορμί

Ο λύχνοσ μου στησ ιερήσ μελέτησ το τραπέζι
Σαν ένα νεκροκάντηλο στα μάτια μου αχνοπαίζει
Όλα πολέμια κρύα βιβλία κοντύλια και χαρτιά
Με καίει κακιά φωτιά

Εμέ η ζωή μου πλάνεμα και η γέννησή μου λάθοσ
Το λόγο δεν ορέγομαι δεν ξέρω το ρυθμό
Σέρνουν εμένα δυο άλογα τ' αράπικο το πάθοσ
Και τ' αφροστάλαχτο όνειρο μπορεί και στο γκρεμό