Στου Διγενή τα κάστρα (Η τρελή του φεγγαριού)

Ψηλά στου διγενή τ' αλώνια
Τισ νύχτεσ του καλοκαιριού
Του κάτω κόσμου τα τελώνια
Με λεν τρελή του φεγγαριού

Μα εγώ χρυσόβουλο κρατάω
Από καιρούσ βυζαντινούσ
Και τ' άγρια βάθη που κοιτάω
Δεν τα χωράει ανθρώπου νουσ

Ψηλά στου διγενή τα κάστρα
Στον τάφο του νεκρού παλικαριού
Τα νυχτοπούλια κάτω απ' τ' άστρα
Με λεν τρελή του φεγγαριού