เขมรไล่ควาย

เราชาวนาอยู่กับควายพอหมดงานไถ
เราจูงฝูงควายคืนบ้าน
พออาบน้ำควายสำราญ
แล้วเสร็จการงานเบิกบานร้องเพลงรำวง

เราชาวนาสุขสบายคืนค่ำเดือนหงาย
เราขี่หลังควายร้องส่ง
ทั้งฉิ่งทั้งกลองฆ้องโหม่งจ๊ะเท่งโมง
รำวงแสนเพลิดเพลินใจ

แม้นใครอิจฉามันน่าหัวเราะ
จะเยาะพวกเรามิได้
ลมเย็นเย็นร้องเขมรไล่ควาย
แปลกใจ
ควายมันไม่อาทร

เจอคนงอนค่อนว่าคนว่าโง่เป็นควาย
ไยไม่นึกอายคำค่อน
ควรชั่งยั้งใจไว้ก่อนโฉมแม่บังอร
เลิกงอนแล้วได้ขี่ควาย

ยอดรัก สลักใจ