ป่าซาง
โอ โอ๊โอ ป่าซาง
ดินแดนความหลังนี้ช่างมีมนต์
ใครได้ไปเยือนยากที่เลือนลืมได้สักคน
คล้ายว่าป่านี้มีมนต์ดลหัวใจให้เฝ้าใฝ่ฝัน
เพียงได้เห็นสาวเจ้าเพียงครั้งเดียว
หัวใจโน้มเหนี่ยวรักเดียวแต่เจ้าเท่านั้น
ยามเอ่ยอ้างน้ำคำเจ้าช่างฉ่ำหวาน
นางเคยพร่ำสาบานว่าจะฮักกันบ่จืดจาง
ลืมไม่ลง ลืมไม่ลง ลืมไม่ลงป่าซาง
แม้นว่าดวงวิญญานจะออกจากร่าง
ถึงกายจะถูกดินฝังก็ลืมป่าซางไม่ลง
โอ โอ๊โอ ป่าซาง
ดินแดนความหลังนี้ช่างมีมนต์
ใครได้ไปเยือนยากที่เลือนลืมได้สักคน
คล้ายว่าป่านี้มีมนต์ดลหัวใจให้เฝ้าใฝ่ฝัน
เพียงได้เห็นสาวเจ้าเพียงครั้งเดียว
หัวใจโน้มเหนี่ยวรักเดียวแต่เจ้าเท่านั้น
ยามเอ่ยอ้างน้ำคำเจ้าช่างฉ่ำหวาน
นางเคยพร่ำสาบานว่าจะฮักกันบ่จืดจาง
ลืมไม่ลง ลืมไม่ลง ลืมไม่ลงป่าซาง
แม้นว่าดวงวิญญานจะออกจากร่าง
ถึงกายจะถูกดินฝังก็ลืมป่าซางไม่ลง