รักคนชื่อน้อย
ผมหลงรักคนผู้หญิงชื่อน้อย
เฝ้ารักเฝ้าคอยแต่น้อยไม่ยอมเห็นใจ
เมินหน้าหนีไม่มีเยื่อใย
ไม่แลเหลียวไม่ยอมเคียงใกล้
โอ้ใจน้อยดำเหลือทน
ผมหลงรักคนผู้หญิงชื่อน้อย
เฝ้ารักเฝ้าคอยแต่น้อยไม่ยอมให้ยล
คงเกลียดผมเพราะความยากจน
จึงหลบหนีให้ผมหมองหม่น
เฝ้าทนด้วยความน้อยใจ
ตัดน้ำยังตัดไม่ขาด
ตัดสวาทน้อยจะตัดขาดอย่างไร
ตัดบัวยังมีเยื่อใย
น้อยตัดน้ำใจควรมีเมตตา
ผมขอร้องคนผู้หญิงชื่อน้อย
อย่าทิ้งให้คอยให้คอยจนสิ้นชีวา
วอนให้น้อยนั้นจงคืนมา
น้อยไม่รักผมก็ไม่ว่า
ขอเพียงเห็นหน้าก็พอ
ตัดน้ำยังตัดไม่ขาด
ตัดสวาทน้อยจะตัดขาดอย่างไร
ตัดบัวยังมีเยื่อใย
น้อยตัดน้ำใจควรมีเมตตา
ผมขอร้องคนผู้หญิงชื่อน้อย
อย่าทิ้งให้คอยให้คอยจนสิ้นชีวา
วอนให้น้อยนั้นจงคืนมา
น้อยไม่รักผมก็ไม่ว่า
ขอเพียงเห็นหน้าก็พอ