Ανίκητος χρόνος

Τι θα μετρήσω απόψε γυμνόσ
Μονάχοσ αντίκρυ στο χρόνο
Τί θα ’χω χάσει τη νύχτα αυτόσ ξέρει μόνο

Μέσα στο σώμα μου μία σχισμή
Γεννάει ρυτίδεσ και λάθη
Έκλυτοσ βίοσ ερώτων σεισμοί και πάθη

Ο χρόνοσ μου δίνει αυτή τη στιγμή
Κι αμέσωσ μετά μου την παίρνει
Ανίκητοσ χρόνοσ μου δείχνει πυγμή
Μαζί του με σέρνει

Και τι να ’ναι τώρα οι έχθρεσ γι’ αυτόν
Αυτόσ που τα πάντα δαμάζει
Ποιο είναι λάθοσ και ποιο το σωστό χλευάζει

Κρατάει στα χέρια του το παρελθόν
Γνωρίζει καλά ιστορία
Αρχή και το τέλοσ κάθε ’ισμών’ μωρία

Ο χρόνοσ μου δίνει αυτή τη στιγμή
Κι αμέσωσ μετά μου την παίρνει
Ανίκητοσ χρόνοσ μου δείχνει πυγμή
Μαζί του με σέρνει

Αν μπει στη ζωή μου τελεία
Γι’αυτόν θα είναι απλά ένα κόμμα
Αλλάζει στο μέλλον και στο παρόν το χρώμα

Οι σύντροφοι μένουν συχνά σιωπηλοί
Η δίψα τουσ σκίζει το στόμα
Δεν ξέρουν δεν βλέπουνε την απειλή ακόμα

Ο χρόνοσ μου δίνει αυτή τη στιγμή
Κι αμέσωσ μετά μου την παίρνει
Ανίκητοσ χρόνοσ μου δείχνει πυγμή
Μαζί του με σέρνει