Bugün Yolculuk Uzun
Be hey zaman, nerede insaniyetin?
Sana takık şimdi beynim alır benden diyeti
Uykusuzluk hayatımın soluk renkli marifeti
Nerede akşam olsa sabah kalır yetim
Sen riyakâra dünya ver ister o cenneti
Pıhtılaşan gözyaşımda hazinen değer bilmedin
Benim ellerimde şekil bulur bir çocuk öfkesi
Kesik nefesim, yine dudak büktü kesin
Mantıkla doyan bünyenin kalbinde zaafiyet var
Aslı astarından ağır geldi afiyet
Sayfiyelerden çıkıp yere yatsaydı huzurum
Ben alt ederdim, nefes nefes bulurdum kusuru
Kin ola mertebemde göz bıraksın
Alçak irtifada kartal uçar sen bakarsın
Dene bi’ gözlerimle bakmayı senden bıkarsın
Elem bugün davetim buyur bir gün çıkarsın
Dilimin katli vacip, bugün yolculuk uzun
Bu ıssızla yerim yok, bugün yolculuk uzun
Gidecek bi’ son yok, bugün yolculuk uzun
Namağlup cümleler var, bugün yolculuk uzun
Ayaklarım sendeliyor, bugün yolculuk uzun
Öfkem beni zaptediyor, bugün yolculuk uzun
Görsen beni ben değilim, bugün yolculuk uzun
Yolculuğum bitmedi hiç bitmiyor!
Kısmet olmamış ki yanına gelmek
Adına savaşı geride
Bırakıp ölüme doğru bir koşar adımla gülmek
Bir bahar gününde yüzünü öpmek istemek ve bir
Bahar gününde giydiğim bu allı kanlı gömlek
Hangi resimlerde anlatıldı mutluluk
Bizim için kuruntudan ibaret
Haydi Önder sabret!
Onca geride bıraktığım bu parçaları
Da dağıttığın kalbinin
Içinde bir güneş doğardı ne yaptın?
Hangi sıfata tükürmek gerek ki
Bi’ kulu sanki engerek
Ve engel olmak adına maske taktı erkek
Emeklemek gerek emekledim veletle gerçek
Ne söylesek fayda yok faydasız metanet
Bi’ yolculuktayım yolumda dizeli
Kanlı taşlar, yok arkadaş bu kara bulut
Bi’ yolda aşk fısıldar
Bazen en derinlerimde mutluluk
Peşinde koştum
Hep tökezledim sevilmedim ki kalk biraz savaş
Yoruldum bu genç yaşımda bir
Teselli buldum, gereksizce sordum
Kader dedim ve sustum
Günde üç defa gülümseyip nihayetinde
Amacı olmayan hayat
Için biraz da kan da kustum
E sonra n’oldu dostum? Yalan
Dolanla dost olunca
Karanlıkta kavrulunca yüzülmüş o postun
Bi’ ara sanki korktun, yalan peşinde koştun
Zengin olmak adına koşturan salak bi’ boktun
Bilinç altımızda gizli saklı hasta bir çocuk
Ne ara yaşlanıp yolunda ah emekledin çocuk
İyi niyet masallarıyla kandırıldığım
Vakit ben anladım
Ki gülmüyor yüzüm biraz biraz donuk
Problemli bir hayatın eksenindeyim ve ailemin
Yüzünde görmediğim tebessüm hasretindeyim
Karanlık gelir gider, teselli vermeyin yeter
Gülümseyin biraz beni imam yıkar imam gömer
Dilimin katli vacip, bugün yolculuk uzun
Bu ıssızla yerim yok, bugün yolculuk uzun
Gidecek bi’ son yok, bugün yolculuk uzun
Namağlup cümleler var, bugün yolculuk uzun
Ayaklarım sendeliyor, bugün yolculuk uzun
Öfkem beni zaptediyor, bugün yolculuk uzun
Görsen beni ben değilim, bugün yolculuk uzun
Yolculuğum bitmedi hiç bitmiyor!