Adiexodo

Δεν έχω τι να τραγουδήσω τι να πω
Είναι η φωνή μου ένα σήμα από καπνό
Κι έτσι για πάντα λέω το στόμα μου να κλείσω
Για τίποτα άλλο πια να μην ξαναμιλήσω
Μα πάλι πώσ θα ζήσω

Μέσα σε σχολεία μέσα σε πανεπιστήμια
Μέσα σε ωδεία σε στρατούσ και γυμναστήρια
Πέρασα χρόνια άλλοσ μπήκα κι άλλοσ βγήκα
Κι έχω τη μόρφωση για όπλο και για προίκα
Κι ένσημο για το ΙΚΑ

Φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι φανερώνει
Ό,τι αγαπούσα και το άφησα ό,τι μισούσα και το κράτησα
Φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι ξεδιπλώνει
Τον εαυτό μου που τον ξέχασα το μέσα κόσμο μου που έχασα
Με τέτοια που 'χω ψυχολογία πώσ θα βγω στη συναυλία

Πάρε τα πάνω σου μικρέ πάρε τα πάνω σου
Πάρε μολύβι κι έλα κάθισε στο πιάνο σου
Και φτιάξε πάλι την αρχαία συνταγή
Μ' ένα τραγούδι να γλυκάνεισ την ψυχή
Μα άραγε θα μου βγει

Πρέπει να αδειάσεισ το κεφάλι σου απ' τισ σκέψεισ
Μήπωσ μπορέσεισ τελικά να το αντέξεισ
Αυτά μου είπαν κάποιοι φίλοι χτεσ το βράδυ
Μα εγώ το μόνο που ζητούσα ήταν το χάδι
Και μια τουσ νότα στο σκοτάδι

Φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι φανερώνει
Ό,τι αγαπούσα και το άφησα ό,τι μισούσα και το κράτησα
Φεύγει η ζωή τελειώνει σαν σεντόνι ξεδιπλώνει
Τον εαυτό μου που τον ξέχασα το μέσα κόσμο μου που έχασα
Με τέτοια που 'χω ψυχολογία πώσ θα βγω στη συναυλία