Άγιος Υάκινθος

Ο άγιοσ υάκινθοσ ξυπνάει τα μεσημέρια
Παίρνει την κρήτη στα φτερά τον έρωτα στα χέρια
Κατηφορίζει το βουνό το μονοπάτι παίρνει
Και ο ήλιοσ μόλισ τον κοιτά χαμογελά και γέρνει

Ο άγιοσ υάκινθοσ ανοίγει παραθύρια
Σμίγει τα στήθια τα κορμιά και χτίζει τα γιοφύρια
Ν' αγαπηθούν οι άνθρωποι να ομορφήνει ο κόσμοσ
Ν' ανθίσει ο βασιλικόσ η ρίγανη κι ο δυόσμοσ

Ο άγιοσ υάκινθοσ ξυπνάει στον ψηλορείτη
Να ‘ρχότανε να πέρναγε κι απ' το δικό σου σπίτι
Να σου ‘φερνε να σου 'λεγε των δέντρων τον έρωτά του
Να ξύπναγεσ απ' την αρχή να ‘ρχόσουνα κοντά του