Εναέρια τρένα

Μια στήλη φωσ του δειλινού
Τη γρίλια μου περνάει
Όνειρο η μέρα πάει
Και πίσω δε γυρνά
Ανοίγω το παράθυρο
Στον τελευταίο ήλιο
Κόλλησε το βινύλιο
Σ' ένα ποτέ ξανά

Σαν όνειρο σ' αγάπησα
Και πωσ να σε ξεχάσω
Ποτέ μου δε σ' απόκτησα
Ποτέ δε θα σε χάσω

Φεύγουν στα ξένα τα πουλιά
Σαν εναέρια τρένα
Να παίρνανε και μένα
Μαζί τουσ μια φορά
Τισ αλυσίδεσ τ' ουρανού
Κάθε ψυχή ζητάει
Στο σώμα δε χωράει
Στα λόγια δε χωρά

Σαν ουρανό σ' αγάπησα
Και πωσ να σε ξεχάσω
Ποτέ μου δε σ' απόκτησα
Ποτέ δε θα σε χάσω