O Ntopios

Με την παλιά automotrice
Δεκαετίεσ δεκατρείσ
Και μια από μένα
Περνώ τουσ κήπουσ σκεφτικόσ
Πίσω μου ελλάδα ελλάδα εμπρόσ
Κι όλα καμμένα

Ρωτώ έναν ντόπιο στο σταθμό
Βρε χριστιανέ μου τι είναι εδώ
Σύνορο ξένο

Γρήγορα φύγε γρήγορα
Απ' τισ πληγέσ μασ να βγω
Γρήγορα κάνε γρήγορα
Με τισ πληγέσ μασ πονώ

Αλέξανδροσ κι αδριανόσ
Κι ανάμεσά τουσ ποταμόσ
Δυο αδέλφια ξένα
Κι από την ξάνθη μια ξανθή
Νύφη σε άλλον θα δοθεί
Κι όχι σε μένα