Επιλύχνιος ευχαριστία
Η μάνα μου τρελαίνεται τα βράδια
Κι ανάβει στον διάδρομο κεριά
Διαβάζει λόγια σ’ ένα συναξάρι
Και μου κρεμάει στο στήθοσ μου φλουριά
Η αγάπη μου τρελαίνεται τα βράδια
Και στα υπόγεια ψάχνει να με βρει
Μασάει μαστίχα κάτω απ’ το φεγγάρι
Και μέσα από μια γυάλα με θωρεί
Οι φίλοι μου τρελαίνονται τα βράδια
Πουλάνε κι αγοράζουνε παιδιά
Κοιμούνται σαν ποντίκια στο κελάρι
Και το πρωί μοιράζουν τη σοδειά
Τα χέρια μου τρελαίνονται τα βράδια
Σκαρώνουν τραγουδάκια στο χαρτί
Εμπόροι τα σκοτώνουν στο παζάρι
Και το πρωί με πνίγουν στην ακτή