Arhea Taxis Pragmaton

Ἀρχαία καλεῖται κι ὅμως εἶναι τὸ μέλλον.
Τὸ σύστημα ποὺ ἀναγνωρίζει, αὐτὸ τῶν Ἀγγέλων.
Κακίας ριζοτόμος, ἀρετῆς φυτοκόμος,
ὁ Νόμος τοῦ Φωτός, ἀλαστόρων ὁ τρόμος!
Στύλος ἀκλόνητος μέσα στὴν πτώση.
Αὐτὴ ποὺ θὰ σώσει καὶ θὰ δώσει τὴν ὤση.
Βακτηρία ἀπερίτρεπτη, μέσα στὸ χάος,
φάρος τηλαυγής, ὑπερκόσμιον φάος!
Αὐτὴ ἀγρυπνεῖ ὅταν ὁ κόσμος καθεύδει,
γρηγορεῖ ὅταν εἶναι σὲ ρέμβη. Τροχοπέδη,
στὰ σκοτεινὰ τὰ σχέδια τῶν τεχνουργῶν,
τοῦ ὕπνου καὶ τῆς ἀπωλείας τῶν ψυχῶν!

Ἀρχαία Τάξις Πραγμάτων!
Δὲν ἀπαρτίζεται ἀπὸ ἄνδρες αἱμάτων.
Δὲν ἐπιβάλλεται διὰ μέσου τῶν ὅπλων.
Μαρτυρία τοῦ Φωτός,
τοῦ ἐκ τοῦ Πατρὸς τῶν Φώτων!

Δὲν εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς ἐκ τοῦ κόσμου τούτου.
Δὲν ἔχει στόχο τὴ συγκέντρωση πλούτου.
Δὲν κάθεται ἐπὶ καθέδρας λοιμῶν, καὶ
δὲν πορεύεται ἐν βουλῇ ἀσεβῶν.
Δὲν ἀγαπᾶ ρήματα καταποντισμοῦ.
Δὲν συντηρεῖ τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ.
Δὲν εἶναι πονηρευομένων συναγωγή,
ἀπὸ τὴ γῆ στοὺς οὐρανούς, εἶν' ἡ διαφυγή!