Búkolla

Ég tók eitt hár úr hala þínum
og lagði það svo undursmátt á jõrðina
þá spratt upp vatn við þorsta mínum
ég veit það kom sér einnig vel fyr'h jõrðina i

Þú ert svo góð , kusa kýr, búkolla mín
bjarga þín ráð, kusa kýr, búkolla mín
svo djúp og blá, augun þín¸ ó vina mín
ég og þú, við erum ein
á flótta undam skessum tveim
lengra, lengra, lengra hlaupum við

Ég tók eitt hár úr hala þínum
og lagði það svo undursmátt á jõrðina
þá spratt upp bál við kulda mínum
ég veit það kom sér einnig vel fyr'h jõrðina

Þú ert svo góð

Ég tók eitt hár úr hala þínum
og lagði það svo undursmátt á jõrðina
þá spratt upp fjall, sem veitti hlýju
ég veit það kom sér einnig vel fyr'h jõrðina