ผมไม่สู้

ผมไม่เอาไม่เอาไม่สู้กับใคร
มาจากไหนไม่สู้หรอกปล่อยให้เขานั้นสู้ไปแล้วกัน
ผมก็ไม่จำเป็นต้องสู้กับใคร
คนอย่างผมไม่ชอบแข่ง
คนอย่างผมไม่ชอบแก่งแย่งใคร

ใครมาแรงก็แซงไปก่อน
ในเมื่อชีวิตมันไม่แน่ไม่นอน
แข่งกันอย่างนี้ก็คงมีแต่เหนื่อย
ไม่คุ้มเท่าไหร่

ใครชิงดีไม่ขอชิงเด่น
แต่ก็ไม่ใช่ชนะไม่เป็น
เมื่ออยู่อย่างนี้ก็พอดีอยู่แล้ว
ก็พอใจอยู่แล้วไม่ต้องวุ่นวาย
กับตัวเองเท่านั้นที่ตัวผมเองต้องสู้
จะเหน็ดเหนื่อยแค่ไหนจะลองสู้มันให้ดู

ผมไม่เอาไม่เอาไม่สู้กับใคร
มาจากไหนไม่สู้หรอกปล่อยให้เขานั้นสู้ไปแล้วกัน
ผมก็ไม่จำเป็นต้องสู้กับใคร
คนอย่างผมไม่ชอบแข่ง
คนอย่างผมไม่ชอบแก่งแย่งใคร

ทำความดีก็คงไม่ต้องแข่ง
เก่งมาจากไหนคงไม่ต้องแสดง
เก็บมันเอาไว้เพื่อสู้ใจตัวเองอย่างนี้ดีกว่า

มีเพียงเวลาที่คิดจะแข่ง
ต่อให้ร่างกายจะไร้เรี่ยวแรง
ต่อให้มันหมุนไม่คอยใคร
จะหมุนไปเท่าไรจะขอไล่มันให้ทัน
กับตัวเองเท่านั้นที่ตัวผมเองต้องสู้
จะเหน็ดเหนื่อยแค่ไหนจะลองสู้มันให้ดู

ผมไม่เอาไม่เอาไม่สู้กับใคร
มาจากไหนไม่สู้หรอกปล่อยให้เขานั้นสู้ไปแล้วกัน
ผมก็ไม่จำเป็นต้องสู้กับใคร
คนอย่างผมไม่ชอบแข่ง
คนอย่างผมไม่ชอบแก่งแย่งใคร

ท้าทายหัวใจตัวเอง
แต่ท้าใครไม่มีอยู่แล้ว
แพ้ใครก็ช่างมันเถอะ
ชนะใจของเราพอแล้ว

Cause my whole live is in my own hands
Everyday my mama try to make me understand
Do your best and try to be a better man
Live your dreams and don't change your plan

For a better time tomorrow
For the brighter day we should know
Don't look back and be stuck in sorrow
As long as we're still alive

ผมไม่เอาไม่เอาไม่สู้กับใคร
มาจากไหนไม่สู้หรอกปล่อยให้เขานั้นสู้ไปแล้วกัน
ผมก็ไม่จำเป็นต้องสู้กับใคร
คนอย่างผมไม่ชอบแข่ง
คนอย่างผมไม่ชอบแก่งแย่งใคร

ชนะกี่ครั้งมันก็แค่สะใจ
ชนะกี่หนแล้วมันดีตรงไหน
ไม่รู้สุดท้ายแล้วมันได้อะไร
มาจากไหนไม่สู้หรอกปล่อยให้เขานั้นสู้ไป
คนอย่างผมไม่ชอบแข่ง
คนอย่างผมไม่ชอบแก่งแย่งใคร