Czas Już Spać...
Mateusz Szeremeta
Błądzisz w korytarzu ulic
Twarze bez wyrazu budzą lęk
Troski ulatują w nicość, płyniesz sam
Wypatrując milczenia gubisz dźwięk
Nocą liczysz na promień słońca
Za dnia znowu tropisz mroku strzęp
Ciągle czekasz na byle jaki pociąg
Znowu toniesz w ciszy, gubisz sens
Zapach pustych ścian
Album zdjęć bez barw
Stary, sprany płaszcz
Twój ostatni brat
Czas już spać
Zaplątany w gąszczu myśli
Ciężar długów nie pozwala się wznieść
Znów na oślep szukasz swoich drzwi
Twój scenariusz spłonął, gubisz treść
Nocą liczysz na promień słońca
Za dnia znowu tropisz mroku strzęp
Ciągle czekasz sam z biletem do nikąd
Dalej giniesz w tłumie, gubisz sens
Zapach pustych ścian
Album zdjęć bez barw
Stary, sprany płaszcz
Twój ostatni brat
Czas już
Czas już spać