Οι άντρες τη νύχτα
Οι άντρεσ τη νύχτα παιδιά μου θυμίζουν
Ζητάνε ρωτάνε ξεχνάνε να αγγίζουν
Οι άντρεσ τη νύχτα μονάχοι τα χάνουν
Θυμούνται ό,τι είχαν τηλέφωνα κάνουν
Οι μόνεσ στιγμέσ που μπορούν ν' αγαπάνε
Είναι μόνο αυτέσ που αγάπη ζητάνε
Μετά σε διαγράφουν μετά σε ξεχνάνε
Οι άντρεσ τη νύχτα πονάνε
Οι άντρεσ τη νύχτα μονάχοι μεθάνε
Και βγαίνουν στουσ δρόμουσ στα κέντρα γυρνάνε
Οι άντρεσ τη νύχτα γυναίκεσ πληγώνουν
Κι αγάπη από ανάγκη ζητούν και πληρώνουν